بیماری های ژنتیکی در کودکان علاوه بر عوارض جسمی و روانی برای کودک مبتلا، مشکلات روانی، اقتصادی بسیاری را برای خانواده ها ایجاد می کند. والدینی که در جستجوی کمک هستند نیاز دارند که در مورد مسائل مربوط به بیماری فرزندان شان هر چه بیشتر آگاه شوند. به منظور بررسی میزان آگاهی والدین نسبت به بیماری های ژنتیکی فرزندانشان از طریق پرسشنامه، اطلاعات و نظرات 100 والد مورد بررسی قرار گرفت که 37 نفر پدر و 63 نفر مادر بودند.بررسی ها نشان داد که ارتباط معنی داری بین میانگین نمرات آگاهی والدین و سطح تحصیلات آنان، حضور والدین در کنار هم و سن بالای والدین وجود داشت. با افزایش آگاهی، میزان دریافت اطلاعات مورد نیاز در مورد بیماری و درمان آن از منابع مختلف افزایش می یابد. خانواده هایی که قبلا آموزش دیده بودند، نیاز بیشتری برای کسب اطلاعات گفتاری داشتند. بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی خانواده کودکان مبتلا به بیماری های ژنتیکی با امکان فراهم شدن مشاوره حضوری با والدین به منظور افزایش سطح آگاهی خانواده در زمینه نحوه مراقبت از فرزندان شان و توانمندسازی آنان و به تبع آن با بهبود کیفیت زندگی کودکان مبتلا همراه خواهد بود. در خاتمه ضرورت فراهم کردن راهکارهای مناسب جهت آشنایی خانواده ها با مراکز مشاوره احساس می گردد.

مسوولیت قراردادی مادرجانشین در برابر والدین ژنتیکی زمانی بوجود می آید که یک قرارداد صحیح و الزام آوری بین آنها موجود بوده و مادرجانشین تعهدات حاصله را نقض نماید. اکثر این تعهدات، ناشی از توافقات صورت گرفته بین طرفین بوده و سایر منابع ایجاد تعهد اعم از قانون و عرف در این مورد ساکت است. این نقض تعهدات نیز موجب زیان مادی و معنوی والدین ژنتیکی گردیده که می بایست جبران شود. طرفین می توانند در قرارداد جانشینی در بارداری در مورد جبران خسارت توافق کرده که یا به صورت کاهش در میزان اجرت پرداختی و یا استفاده از محل تضمین مادرجانشین به والدین ژنتیکی باشد. همچنین از آنجا که قرارداد مزبور با حیات یک موجود انسانی در ارتباط است، باید قائل به نا مشروع بودن شرط عدم مسوولیت در آن شد.

به منظور تخمین وراثت پذیری، بازده ژنتیکی حاصل از گزینش و رابطه ژنتیکی بین عملکرد و کیفیت علوفه در Festuca arundinacea، از 20 ژنوتیپ در خزانه پلی کراس بذرگیری بعمل آمد. ارزیابی نتایج ناتنی و کلن های والدینی در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار به مدت 2 سال در مجتمع تحقیقاتی البرز انجام شد و صفات عملکرد علوفه، تاریخ خوشه دهی، ارتفاع بوته، محیط طوقه، درصد قابلیت هضم، درصد پروتئین خام، درصد قند محلول، درصد فیبر خام، درصد خاکستر و درصد ADF در تک بوته ها اندازه گیری شد. برآورد وراثت پذیری عمومی برای عملکرد علوفه و سایر صفات مورفولوژیکی متوسط تا زیاد (0.92 تا h2b=0.44) بود. مقادیر وراثت پذیری خصوصی (h2n) و (h2op) برای عملکرد علوفه متوسط و برای تاریخ ظهور خوشه زیاد و مشابه والدین بودند که بیانگر اهمیت واریانس افزایشی به عنوان مهمترین جزء کنترل کننده این دو صفت بود. میزان وراثت پذیری خصوصی برای ارتفاع بوته و محیط طوقه کم و ناچیز بود که اهمیت ژنهای غیر افزایشی در کنترل ژنتیکی این دو صفت را نشان می داد. برای کلیه صفات کیفی وراثت پذیری عمومی متوسط تا زیاد (0.31 تا h2b=0.68) بود. با این حال، مقدار وراثت پذیری های خصوصی h2n و h2op برای درصد قابلیت هضم و قندهای محلول در آب کم و برای سایر صفات کیفی در حد متوسط تا زیاد بود که اهمیت ژنهای غیر افزایشی در کنترل درصد قابلیت هضم و قندهای محلول و نقش ژنهای افزایشی را در کنترل سایر صفات کیفی نشان می داد. نتایج حاصل از پیش بینی بازده ژنتیکی نشان داد که با گزینش 20 درصد از ژنوتیپ ها در هر نسل احتمال 14 و 20 درصد موفقیت ژنتیکی بین قابلیت هضم و درصد قندهای محلول در آب مثبت و معنی دار بود، در حالی که، همبستگی بین پروتئین خام و قندهای محلول به صورت پایداری منفی و معنی دار بود. همبستگی ژنتیکی بین قابلیت هضم و پروتئین خام ناپایدار و در نسل های والدین و نتاج متفاوت بود. عملکرد علوفه با صفات قابلیت هضم و قندهای محلول همبستگی منفی، ولی غیر معنی دار و با پروتئین خام همبستگی منفی و معنی دار داشت.

زمینه و هدف: استفاده از رحم زن دیگر به منظور بارداری با جنین حاصل از اسپرم و تخمک زوجین نابارور یکی از شیوه های درمانی است که مسائل مختلفی را از جهات حقوقی- اخلاقی در جامعه ایران به ارمغان آورده است. یکی از این مسائل انتخاب عنوان این شیوه درمانی و قرارداد مزبور و انتخاب عنوانی جهت زن صاحب رحم و زوجین نابارور صاحب اسپرم و تخمک است که هم از نظر حقوقی و هم از نظر اخلاقی بسیار چالش برانگیز می باشد. علاوه بر بررسی این عنوان، در تعریف این قرارداد نیز تعاریف متفاوتی صورت گرفته است. این تحقیق به دنبال بررسی این عناوین و تعاریف به منظور دست یابی به عنوان و تعریف مناسب می باشد.یافته ها: از بررسی نظرات مختلف در می یابیم نویسندگان حقوقی اخلاقی و حتی پزشکی تعابیر و تعاریف متفاوتی از این شیوه درمانی، عقد مزبور و اطراف قرارداد دارند.نتیجه گیری: در این مقاله به بررسی عناوین و تعاریف مختلف صورت گرفته در این زمینه پرداخته و در نهایت عنوان «جانشینی در بارداری»، «مادرجانشین» و «والدین ژنتیکی» برای این امر پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: در جامعه کنونی ایران در پی افزایش میزان ناباروری به علل گوناگون، انعقاد قرارداد جانشینی در بارداری سیر صعودی را دنبال کرده است و بالتبع، قرارداد مزبور و مباحث راجع به آن، علی الخصوص انحلال آن و خاصه انحلال قهری قرارداد از اهمیت دوچندانی برخوردار شده است؛ به گونه ای که در آینده ای نزدیک، اختلافات فیمابین طرفین اصلی قرارداد پیرامون انحلال قهری یا بقاء قرارداد، به علت فقدان منابع قانونی مدون به یکی از دعاوی حساس، سرنوشت ساز و البته شایع در محاکم بدل خواهد شد. مواد و روش ها: در پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی-توصیفی به تبیین موجبات گوناگون انفساخ قرارداد پرداخته شده است. روش جمع آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای است و با مراجعه به کتب و مقالات تهیه و تدوین شده است. یافته ها: قرارداد جانشینی در بارداری به دو مرحله ی پیش از انتقال جنین به رحم و پس از آن تقسیم می شود که حسب اینکه جنین در هر یک از این مراحل از چه ماهیتی برخوردار هست، در مصادیق و موجبات انحلال قهری (انفساخ) قرارداد مزبور موثر خواهد بود. فی الواقع در مرحله ی پس از انتقال جنین، موضوع قرارداد به شخص تبدیل می شود و با شخصیت انسانی مواجه هستیم و لزوم حفظ حیات جنین انسانی در این مرحله ما را ملزم می نماید که رویکرد خود را در خصوص موجبات انفساخ قرارداد مزبور تغییر داده و به شیوه ی متفاوتی به بررسی موضوع بپردازیم. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، اصالت متون، صداقت و امانت داری رعایت شده است. نتیجه گیری: : النهایه باید گفت که در مرحله ی پیش از انتقال جنین، قرارداد به واسطه ی موجبات متعددی از جمله فوت طرفین و یا انحلال شخص حقوقی، محجوریت، طلاق، تغییر جنسیت، تلف قهری موضوع قرارداد و درج شرط فاسخ منفسخ می گردد و در مرحله ی پس از انتقال جنین، تنها موجب انفساخ قرارداد، بلاموضوع شدن قرارداد است که به واسطه ی سقط جنین رخ می دهد. فلذا مصادیق انفساخ قرارداد جانشینی در بارداری در مرحله ی پیش از انتقال جنین به رحم به مراتب بسیار گسترده تر از پس از انتقال جنین خواهد بود.

تا اواخر قرن نوزدهم، ناباروری هر یک از زوجین به منزله یک امر درمان ناپذیر و موجب انقطاع نسل محسوب می گردید. با تولد اولین کودک ناشی از لقاح آزمایشگاهی، آگاهی مردم از درمان های نوین ناباروری افزایش یافت و روش های جدید کمک باروری به سرعت رشد و گسترش پیدا کرد. و سالانه تعداد زیادی کودک از راه اهدای گامت متولد می شوند. در مورد این کودکان سوالات متعددی وجود دارد که مهمترین این سوالات در مورد افشاء یا عدم افشاء اهدای گامت یا رویان برای دیگران یا کودک حاصله از گامت می باشد که در این مقاله به آن پاسخ داده شده است.ناباروری، درمان های کمکی تولیدمثل، انواع باروری اعم از باروری طبیعی و مصنوعی،دلایل طرفداران اهدای ناشناخته و اهدای شناخته شده گامت، بررسی دلایل موافقان و مخالفان افشای راز اهداء به دیگران و کودک، منافع و زیان های رازداری گامت اهدایی، و استقلال فردی از جمله موارد مورد مطالعه در این مقاله است ودر نتیجه باید گفت که اولا، زوج های نابارور قبل از شروع به درمان باید با شرکت در جلسات مشاوره ای با روند درمانی و پیامد های آن آشنا شوند. ثانیا، فرزند حاصله از گامت اهدایی حق دارد از منشاء ژنتیکی خود مطلع شود. ثالثا، باید راه حلی پیدا کرد که حق و حقوق این کودکان به عهده والدین غیرژنتیکی آنها باشد. رابعا، افشاء نسب زیست شناختی کودک برای وی بر عهده والدین غیرژنتیکی باشد.

زمینه و هدف: با توجه به نقش اساسی مراقبت خانواده محور در پرستاری کودکان، درک مشترک والدین و پرستاران از نیازهای والدین کودکان بستری در بیمارستان می تواند منجر به ارایه مراقبت با کیفیت بالاتر به کودک شود. هدف از این مطالعه مقایسه درک والدین و پرستاران از نیازهای والدین کودکان بستری در بیمارستان های کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران است.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه پیمایشی و از نوع مقطعی است. نمونه پژوهش شامل150 نفر از والدین حقیقی کودکان بستری و 80 نفر از پرستاران بود که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها «پرسشنامه نیازهای والدین کودکان بستری» (Kristjansdottir) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون های مجذور کای و من ویتنی یو استفاده شد.یافته ها: بنا بر نتایج مطالعه بین درک والدین و پرستاران از اهمیت نیازهای والدین تفاوت آماری معناداری (p=0.012) وجود داشت. هر دو گروه والدین و پرستاران، بیان کرده بودند که نیازهای والدین در بیمارستان، تا حدودی برآورده می شود. بین درک والدین و پرستاران از میزان برآورده شدن نیازهای والدین در بیمارستان، تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد (p=0.666). بر اساس درک هر دو گروه والدین و پرستاران، والدین برای برآوردن نیازهای خود در بیمارستان، به کمک احتیاج دارند. از نظر آماری بین درک والدین و پرستاران از میزان احتیاج والدین به کمک در برآوردن نیازهای خود در بیمارستان، تفاوت آماری معناداری وجود داشت (p=0.018).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد والدین و پرستاران، تمام نیازهای والدین را دارای اهمیت می دانند و بر اساس درک آن ها، کاستی هایی در تامین نیازهای والدین به چشم می خورد. لذا همکاری متقابل والدین و تیم مراقبتی - درمانی جهت تسریع روند بهبودی کودک بستری با توجه به نیازهای والدین، لازم و ضروری به نظر می رسد.